Bütün Olarak İnsan
İnsan bir bütün. Ne sadece bedenden, ne de ruhtan ibaret. Maneviyatımızı kuvvetlendirmek için sadece ruhumuzu beslediğini düşündüğümüz işlere odaklanmak bu yüzden tek başına yeterli olmayacaktır. Bedenen sıhhatli olmak istiyorsak da ruhumuzu hiçe saymamak gerek. Ruhumuzu sahip olduğumuz bedende taşırken, bedenimiz de adeta ruhumuza aynadarlık ediyor. Dünyanın kanunları çerçevesinde bedenimize iyi gelen fiiliyata riayet etmemiz ruhumuzun da bedenimizden özgürleşebilmesine, bedene pozitif anlamda hakim olmasına vesile oluyor. Aksi takdirde beden hastalıklarla sinyaller veriyor, diyor ki beni yok sayıyorsun sen beni görene kadar, ruhun bedenini fethedene kadar kontrol bende olacak. Orucu da tek başına manevi ya da tek başına bedenen bir eylem olarak görmemek gerek. Bedenen açlık ile sıhhat buluyoruz. Namaz kılmak gibi. Bedenimize zaten faydası, şifası var. Derinleşir, daha fazla idrak edebilirsek ruhumuza da şifa olacak. Bedenimiz vasıtası ile ruhumuzu keşfe çıkıyoruz. Aç kalınca fiziksel olanların yanı sıra duygusal sinyaller de veriyor varlığımız. Bağımlılıklarımızdan, alışkanlıklarımızdan, içimizdeki boşlukları doldurduğumuz hazlarımızdan haber veriyor. Ve böylece bize yol gösterici oluyor. Efendimiz sav sık sık ağzını misvaklar, temiz tutarmış kuran manadan maddeye orada döküldüğü için, namaz için manevi temizlik, hazırlık sürecimiz abdestimiz var, suyun da bir canlılığı, enerjisi var boğulduğumuz maddeden bizi yukarı taşıyan... Aynen öyle de oruçlarımızla, bedenimizin temizlenmesiyle niyet ediyor ve umuyorum ki idrakimiz de berraklaşır ve ruhlarımız ile temasa geçer özgürleşiriz şu içinde bulunduğumuz madde aleminden...
BGM
25.03.2023
